از صحبت خلق سخت دلتنگ شدم
وز دمها چون آینه در زنگ شدم
بس نام نکوی بی مسمی دیدم
از نام نکوی خویش در ننگ شدم
< رباعی شمارهٔ ۳۲
رباعی شمارهٔ ۳۰ >
