از شرم گناه شاید از خون گریم
از ابر بهار بر خود افزون گریم
اشگی باید که نامهام شسته شود
چون عمر وفا نمیکند چون گریم
< رباعی شمارهٔ ۴۱
رباعی شمارهٔ ۳۹ >
