ای امل آواره فرصت را چه رسواکردهای
نوحهکن در یاد امروزیکه فردا کردهای
حسن مطلق را مقید تاکجا خواهی شناخت
آه از آن یوسفکه در چاهش تماشاکردهای
< غزل شمارهٔ ۲۶۴۳
غزل شمارهٔ ۲۶۴۱ >
