ای سرو روان که نخل امید منی
وی مایه ی جان که عمر جاوید منی
در شهر شما که آسمان پر ابر است
مهتاب منی، فروغ خورشید منی
< رباعی شمارهٔ ۵۲
رباعی شمارهٔ ۵۰ >
