گر دل برود من نروم از نظرت
ور جان بدهم، خاک شوم در گذرت
چون گرد شوم بر آستانت آیم
بنشینم و برنخیزم از خاک درت
< رباعی شمارهٔ ۶
رباعی شمارهٔ ۴ >
