عقل هر دم دم ز جائی می زند
لاجرم آواز او باشد بسی
هر زمان نقش خیالی می کشد
نقش بازی می کند با هر کسی
< قطعهٔ شمارهٔ ۱۳۴
قطعهٔ شمارهٔ ۱۳۲ >
