تا بر سر ما سایهٔ شاهنشه ماست
کونین غلام و چاکر درگه ماست
گلزار بهشت و حور خاک ره ماست
زیرا که برون کون منزلگه ماست
< رباعی شمارهٔ ۶۹
رباعی شمارهٔ ۶۷ >
