ما توبه به جام می شکستیم دگر
با ساقی خویش عهد بستیم دگر
رندانه حریف نعمت الله خودیم
در کوی خرابات نشستیم دگر
< رباعی شمارهٔ ۱۶۵
رباعی شمارهٔ ۱۶۳ >
