ملک و ملکوت و جسم و جانند به هم
وین سیّد و بنده شه نشانند به هم
جامی ز حباب است و پر از آب حیات
نیکو نظری کن که چو آنند به هم
< رباعی شمارهٔ ۲۴۶
رباعی شمارهٔ ۲۴۴ >
