در ساغر ما به جز می ناب نبو
با عاشق مست عقل مخمور که بو
گویی ز فلان چشمه روان آب خوش است
با بحر محیط قطرهٔ آب چه بو
< رباعی شمارهٔ ۲۷۲
رباعی شمارهٔ ۲۷۰ >
