شفتالوی آبدارت ای سرو سهی
آمد ز ره بوسه به دندان رهی
سیب زنخت در دل من نار افکند
زین سوخته ناید پس از این بوی همی
< رباعی شمارۀ ۱۸۸
رباعی شمارۀ ۱۸۶ >
