از عشق تو بهره نیست جز سرزنشم
بی آنکه به جای هیچ کس بد کنشم
هر چیز که ناخوش است، این زندگیام
چون از پی توست، من بدان خوش منشم
< رباعی شمارهٔ ۱۲۴
رباعی شمارهٔ ۱۲۲ >
