دنیا چو رباط و ما در او مهمانیم
تا ظن نبری که ما در او میمانیم
در هر دو جهان خدای میماند و بس
باقی همه کل من علیها فانایم
< رباعی شمارهٔ ۱۲۸
رباعی شمارهٔ ۱۲۶ >
