حمایت از گنج‌نما




 

شمارهٔ ۷۴ - در هجای «معجزی» شاعر

معجزی خود ز معجز ادبار

نزد هر زیرکی کم از خر بود

خود همه کس برو همی خندید

زان که عقلش ز جهل کمتر بود

زین چنین کون دریده مادر و زن

ریشخندش نیز درخور بود