در دست منت همیشه دامن بادا
و آنجا که ترا پای سر من بادا
برگم نبود که کس ترا دارد دوست
ای دوست همه جهانت دشمن بادا
< رباعی شمارهٔ ۳
رباعی شمارهٔ ۱ >
