لبهات می ست و می بود اصل طرب
چندان ترشی درو نگویی چه سبب
تو از نمک آنچنان ترش داری لب
گر می ز نمک ترش شود نیست عجب
< رباعی شمارهٔ ۲۲
رباعی شمارهٔ ۲۰ >
