در دوستی ای صنم چو دادم دادت
بر من ز چه روی دشمنی افتادت
دشمن خوانی مرا و خوانم بادت
ای دوست چو من هزار دشمن بادت
< رباعی شمارهٔ ۳۰
رباعی شمارهٔ ۲۸ >