هر باطل را که رهگذر بر گل ماست
تو پنداری که منزلش در دل ماست
آنجا که نهاد قبلهٔ مقبل ماست
درد ازل و عشق ابد حاصل ماست
< رباعی شمارهٔ ۳۹
رباعی شمارهٔ ۳۷ >
