ای چون گل و مل در به در و دست به دست
هر جا ز تو خرمی و هر کس ز تو مست
آنرا که شبی با تو بود خاست و نشست
جز خار و خمار از تو چه برداند بست
< رباعی شمارهٔ ۴۸
رباعی شمارهٔ ۴۶ >
