تنگی دهن یار ز اندیشه کمست
اندیشهٔ ما برون هستی ستمست
گر هست به نیستی چرا متهمست
ار نیست فزونشدست ور هست کمست
< رباعی شمارهٔ ۶۷
رباعی شمارهٔ ۶۵ >