در مرگ حیات اهل داد و دینست
وز مرگ روان پاک را تمکینست
نز مرگ دل سنایی اندهگینست
بی مرگ همی میرد و مرگش زینست
< رباعی شمارهٔ ۷۴
رباعی شمارهٔ ۷۲ >
