زین رفتن جان ربای درد افزایت
چون سازم و چون کنم پشیمان رایت
برخیزم و در وداع هجر آرایت
بندی سازم ز دست خود بر پایت
< رباعی شمارهٔ ۱۰۲
رباعی شمارهٔ ۱۰۰ >
