هستی تو سزای این و صد چندین رنج
تا با تو که گفت کین همه بر خود سنج
از جستن و خواستن برآسای و مباش
آرام گزین که خفتهای بر سر گنج
< رباعی شمارهٔ ۱۰۴
رباعی شمارهٔ ۱۰۲ >
