هجر تو خوشست اگر چه زارم دارد
وصل تو بتر که بیقرارم دارد
هجر تو عزیز و وصل خوارم دارد
این نیز مزاج روزگارم دارد
< رباعی شمارهٔ ۱۲۲
رباعی شمارهٔ ۱۲۰ >
