نقاش که بر نقش تو پرگار افگند
فرمود که تا سجده برندت یک چند
چون نقش تمام گشت ای سرو بلند
میخواند «وان یکاد» و میسوخت سپند
< رباعی شمارهٔ ۱۵۴
رباعی شمارهٔ ۱۵۲ >
