یک دم سر زلف خویش پر خم نکند
تا کار مرا چو زلف درهم نکند
خارم نهد و عشق مرا کم نکند
خاری که چنو گل سپر غم نکند
< رباعی شمارهٔ ۱۶۴
رباعی شمارهٔ ۱۶۲ >
