تا در طلب مات همی کام بود
هر دم که بروی ما زنی دام بود
آن دل که در او عشق دلارام بود
گر زندگی از جان طلبد خام بود
< رباعی شمارهٔ ۱۷۱
رباعی شمارهٔ ۱۶۹ >
