یک روز دلت به مهر ما نگراید
دیوت همه جز راه بلا ننماید
تا لاجرم اکنون که چنینت باید
میگوید من همی نگویم شاید
< رباعی شمارهٔ ۱۷۷
رباعی شمارهٔ ۱۷۵ >
