ای روی تو رخشندهتر از قبلهٔ گبر
وی چشم من از فراق گرینده چو ابر
من دست ز آستین برون کرده ز عشق
تو پای به دامن اندر آورده به صبر
< رباعی شمارهٔ ۱۹۶
رباعی شمارهٔ ۱۹۴ >
