آن کس که چو او نبود در دهر دگر
در خاک شد از تیر اجل زیر و زبر
واکنون که همی ز خاک برنارد سر
شاید که به خون دل کنم مژگان تر
< رباعی شمارهٔ ۱۹۷
رباعی شمارهٔ ۱۹۵ >
