درد دلم از طبیب بیهوده مپرس
رنج تنم از حریف آسوده مپرس
نالودهٔ پاک را از آلوده مپرس
در بوده همی نگر ز نابوده مپرس
< رباعی شمارهٔ ۲۱۱
رباعی شمارهٔ ۲۰۹ >
