از یار وفا مجوی کاندر هر باغ
بی هیچ نصیبه عشق میبازد زاغ
تا با خودی از عشق منه بر دل داغ
پروانه شو آنگاه تو دانی و چراغ
< رباعی شمارهٔ ۲۳۵
رباعی شمارهٔ ۲۳۳ >
