کی بسته کند عقل سراپردهٔ عشق
کی باز آرد خرد ز ره بردهٔ عشق
بسیار ز زنده به بود مردهٔ عشق
ای خواجه چه واقفی تو از خردهٔ عشق
< رباعی شمارهٔ ۲۴۶
رباعی شمارهٔ ۲۴۴ >
