ای گشته فراق تو غمافزای دلم
امید وصال تو تماشای دلم
آگاه نهای بتا که بندی محکم
دست ستمت نهاده بر پای دلم
< رباعی شمارهٔ ۲۷۶
رباعی شمارهٔ ۲۷۴ >
