پر شد ز شراب عشق جانا جامم
چون زلف تو درهم زده شد ایامم
از عشق تو این نه بس مراد و کامم
کز جملهٔ بندگان نویسی نامم
< رباعی شمارهٔ ۲۷۷
رباعی شمارهٔ ۲۷۵ >
