راحت همه از غمی برانداختهایم
در بوتهٔ روزگار بگداختهایم
کاری نو چو کار عاقلان ساختهایم
نقدی به امید نسیه در باختهایم
< رباعی شمارهٔ ۲۹۲
رباعی شمارهٔ ۲۹۰ >
