ای قامت سرو گشته کوتاه به تو
در شب مرو ای شده خجل ماه به تو
گر رنج رسد مباد ناگاه به تو
آن رنج رسد به من پس آنگاه به تو
< رباعی شمارهٔ ۳۳۸
رباعی شمارهٔ ۳۳۶ >