باز آن پسر چه زنخ خوش زن کو
آن کودک زن فریب مردافکن کو
گیرم دل مرده ریگم او برد و برفت
آن صبر که بازماند آن از من کو
< رباعی شمارهٔ ۳۵۲
رباعی شمارهٔ ۳۵۰ >
