ای آنکه تو رحمت خدایی شدهای
در چشم بجای روشنایی شدهای
از رندی سوی پارسایی شدهای
اندر خور صحبت سنایی شدهای
< رباعی شمارهٔ ۳۶۴
رباعی شمارهٔ ۳۶۲ >
