گشتم ز غم فراق دیبا دوزی
چون سوزن و در سینهٔ سوزن سوزی
باشد که مرا به قول نیک آموزی
چون سوزن خود به دست گیرد روزی
< رباعی شمارهٔ ۳۹۷
رباعی شمارهٔ ۳۹۵ >
