تا چند ز جان مستمند اندیشی
تا کی ز جهان پر گزند اندیشی
آنچ از تو توان شدن همین کالبدست
یک مزبلهگو مباش چند اندیشی
< رباعی شمارهٔ ۴۰۱
رباعی شمارهٔ ۳۹۹ >
