می خور که ظریفان جهان را دردی
برگرد بناگوش ز می بینی خوی
تا کی گویی توبه شکستم هی هی
صد توبه شکستم به که یک کوزهٔ می
< رباعی شمارهٔ ۴۰۵
رباعی شمارهٔ ۴۰۳ >
