جز حادثه هرگز طلبم کس نکند
یک پرسش گرم جز تبم کس نکند
ورجان به لب آیدم، به جز مردم چشم
یک قطرهٔ آب بر لبم کس نکند
< رباعی شمارهٔ ۱۲
رباعی شمارهٔ ۱۰ >
