از عشق بهار و بلبل و جام طرب
گل جان چمن بود که آمد بر لب
لب کن چو لب چمن کنون لعل سلب
جان چمن و جان چمانه بطلب
< رباعی شمارهٔ ۲۰
رباعی شمارهٔ ۱۸ >
