کس از رخ چون ماه تو بر برنگرفت
تا صد دامن ز چرخ گوهر نگرفت
ناسوختن از تو طمع خامم بود
تا بنده نسوخت با تو اندر نگرفت
< رباعی شمارهٔ ۲۸
رباعی شمارهٔ ۲۶ >
