ناوک زن سینهها شود مژگانت
افسونگر دردها شود مرجانت
چون درد بدید آن لب افسون خوانت
از دست لبت گریخت در دندانت
< رباعی شمارهٔ ۶۴
رباعی شمارهٔ ۶۲ >
