تا در لب تو شهد سخنور باشد
نشگفت اگر شهد تب آور باشد
شاید که تب تو حسن پرور باشد
خورشید به تب لرزه نکوتر باشد
< رباعی شمارهٔ ۱۰۷
رباعی شمارهٔ ۱۰۵ >
