معشوقه ز لب آب حیات انگیزد
پس آتش تب چرا ازو نگریزد
آن را که لب دم مسیحا خیزد
آخر به چه زهره تب در او آویزد
< رباعی شمارهٔ ۱۳۸
رباعی شمارهٔ ۱۳۶ >