گر بد دارد و گر نکو او داند
گر جرم کند و گر عفو او داند
تا زندهام از وفا نگردانم سر
من بر سر اینم آن او او داند
< رباعی شمارهٔ ۱۴۴
رباعی شمارهٔ ۱۴۲ >
