آهو بودی پلنگ ب دساز مگرد
گرگ آشتیی بکن سر افراز مگرد
دانی که دلم ز عشق تو نیمه نماند
چون آمدهای ز نیمه ره باز مگرد
< رباعی شمارهٔ ۱۵۰
رباعی شمارهٔ ۱۴۸ >
